W ostatnią niedzielę kwietnia świętowaliśmy złoty jubileusz kapłaństwa ks. kanonika Stanisława Sojki.
Uroczystej Eucharystii przewodniczył ks. Stanisław wraz z księżmi katedralnymi na czele z ks. proboszczem Antonim Młoczkiem oraz księżmi rocznika święceń kapłańskich i księżmi pracującym w bielskiej parafii w dawnych latach.
Laudację na cześć Jubilata wygłosił ks. Mieczysław Jonik, który zwracając się do wiernych powiedział:
Ksiądz Stanisław Sojka urodził się w 1948 r. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ówczesnego ks. biskupa ordynariusza diecezji katowickiej Herberta Bednorza, w katowickiej katedrze p w. Chrystusa Króla. Po święceniach kapłańskich pracował jako wikariusz w latach:
1973 – 1977r. w bielskiej parafii pw. świętego Franciszka z Asyżu w dzielnicy Wapienica,
1977 – 1981r. w parafii pw. N.M.P. Matki Kościoła w Jastrzębiu Zdroju i pełnił posługę duszpasterską wśród strajkujących górników z kopalni „Moszczenica”,
1981 – 1983r. w parafii pw. św. Katarzyny w Czechowicach – Dziedzicach,
1983 – 1986r. w parafii pw. Anioła Stróża w Gorzycach,
od 1986r. jest w bielskiej parafii katedralnej pw. św. Mikołaja.
Ksiądz Stanisław przez wiele lat sprawował funkcję kapelana w bielskich szpitalach, w zakładzie karnym, pełnił funkcję penitencjarza ( uprawnienia do udzielania rozgrzeszenia z grzechów zastrzeżonych biskupowi). Wraz ze śp. ks. prałatem Zbigniewem Powadą w trudnym okresie naszej historii odprawiali w bielskiej katedrze Msze święte za Ojczyznę i byli cichymi duszpasterzami Solidarności Podbeskidzia.
Ksiądz kanonik Stanisław postanowieniem z dnia 20 września 2018 r. prezydenta Rzeczypospolitej Andrzeja Dudę został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wcześniej decyzją z dnia 13 lipca br. prezydenta Rzeczypospolitej został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. Odznaczony również został odznakę honorową „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych”. Ja powiedział ks. Stanisław z jego rocznika 33 wyświęconych w 1973 r. pozostało przy życiu 21 kapłanów.
Pomimo przebytej ciężkiej choroby, ks. Stanisław jest zawsze pogodny i uśmiechnięty, a przy tym jest bardzo skromnym człowiekiem – kapłanem. Będąc w katedrze, zawsze można zastać ks. Stanisława w konfesjonale, spowiadających petentów.
Dziękuję księże Stanisławie za obecność wśród nas i za to, że jesteś.
Szczęść Boże na dalsze lata życia w kapłaństwie.
Marian Szpak