„Wierzę dzisiaj i uczestniczę w życiu Kościoła” – to hasło nauk, które w dniach od 3-6 marca wygłosił ks. Stanisław Gańcorz.
Ks. Stanisław Gańcorz był proboszczem w Żorach, obecnie jako emeryt mieszka i pomaga w Ośrodku Spotkań i Formacji Archidiecezji Katowickiej im. św. Jadwigi Śląskiej w Brennej.
Powinniśmy zadać sobie podstawowe pytanie: jak przeżywam swoją przynależność do Kościoła i jaka jest jakość mojej osobowej wiary i zaangażowania w urzeczywistnianie wspólnoty Kościoła? Czy nie jestem jedynie „biorcą” świadczeń , posług sakramentalnych czy kancelaryjnych? Drogę realizacji tego celu wyznacza potrzeba stałego angażowania się wszystkich członków Kościoła, duchownych i świeckich, w umacnianie i rozwój wspólnoty Kościoła, czyli aktywny udział w Jego życiu i misji. Koniecznym jest zrozumienie i wiara w to, że każdy w Kościele jest ważny i potrzebny! Nie kryterium ilościowe, akcyjne czy to medialnie i wyłącznie dostrzegalne jest miarą potrzeby bycia i działania w Kościoła. Cicha, pokorna obecność i świadectwo ludzi wiary, stają się ewangelicznym zaczynem, i to oni są w stanie przemieniać swoje życie rodzinne, parafialne, a z czasem znacznie większe społeczności czy nawet narody.
Ks. Stanisław nauki rekolekcyjne rozpoczął od rozważań czym są uczynki miłosierdzia wobec ciała i wobec ducha. Jakie czyny są uczynkami miłosierdzia?
Uczynki miłosierdzia co do ciała polegają zwłaszcza na tym, by głodnych nakarmić, bezdomnym dać dach nad głową, nagich przyodziać, chorych i więźniów nawiedzać, umarłych grzebać. Spośród tych czynów jałmużna dana ubogim jest jednym z podstawowych świadectw miłości braterskiej; jest ona także praktykowaniem sprawiedliwości, która podoba się Bogu.
Uczynkami miłosierdzia są dzieła miłości, poprzez które pomagamy bliźnim w potrzebach ciała i duszy. Pouczać, radzić, pocieszać, umacniać, jak również przebaczać i krzywdy cierpliwie znosić – to uczynki miłosierdzia co do duszy. Większość uczynków miłosierdzia względem ciała wymienił Chrystus Pan opisując Sąd Ostateczny. Listę uczynków miłosierdzia względem duszy Kościół zaczerpnął z innych tekstów zawartych w Biblii jak również z czynów i nauczania samego Chrystusa: przebaczenia, upomnienia braterskiego, rady, znoszenia cierpienia.